سلام نمی دونم چی بنویسم اصلا نمی دونم چرا دفترم رو باز کردم.ولی حالا که اومدم نمی رم.امروز خیلی حالم خرابه.امروز ی اتفاقایی تو مدرسه افتاد که ای کاش هیچ وقت نمی افتاد.امروز دوباره بعد 2 هفته به اون دوران کثیف برگشتم.دورانی که ... ولش کن راستی دنیا چرا این قدر کثیفه؟چرا هر کس به فکر خودشه و زندگی دیگران اصلا براش مهم نیست؟چرا ی دوست اصلا تو رو درک نمی کنه؟چرا هیچ کی پیدا نمی شه که تو غم هات باهات شریک باشه؟چرا آدما فقط تو شادی دیگران با اونا شریکن؟چرا ی اتفاق ساده دو تا دوست رو از هم جدا می کنه؟چرا هیچ کس نیست که 5 دقیقه به حرفت گوش کنه؟چرا دنیا همش شده پول؟پس اون محبتی که باباهامون تعریف می کنن کو؟کجاست اون دورانی که آدما برا هم می مردن؟چرا مردم این قدر بی محبت شدن؟چرا دل همه سنگ شده؟چرا دیگه حتی نمی دونی همسایت چیکار می کنه؟به خدا خسته شدم ،خسته شدم از این دنیایی که هر جاش رو نگاه می کنی می بینی فقط ی کلمه نوشته و اون پوله.به خدا گریم می گیره وقتی می بینم دو نفرتو خیابون واسه چیز بی ارزشی مثل پول با هم دعوا می افتن؟نمی دونم شاید من خیلی آدم رمانتیکی هستم یا شاید اصلا من خرم که به این چیزا فکر می کنم.ببخشید سرتون درد آوردم .ولی فکر می کنم با این چیزایی که نوشتم ی کم آروم تر شدم.Reza